Lieve allemaal,
Helaas is Pommie op 12 december met hulp van de dierenarts de Regenboogbrug overgestoken.
Er bleken nog meer bulten in z'n buikje te zitten en een hele nare onder z'n kinnetje. Kortom, er was niks meer aan te doen, het laatste stukje leven zou voor hem alleen maar ziek-zijn en pijn met zich mee hebben gebracht.
Pommie rustig de Regenboogbrug over te laten steken was het enige wat we nog voor hem konden doen.
Z'n meisjes en Baasjes missen 'm heel erg...
Er bleken nog meer bulten in z'n buikje te zitten en een hele nare onder z'n kinnetje. Kortom, er was niks meer aan te doen, het laatste stukje leven zou voor hem alleen maar ziek-zijn en pijn met zich mee hebben gebracht.
Pommie rustig de Regenboogbrug over te laten steken was het enige wat we nog voor hem konden doen.
Z'n meisjes en Baasjes missen 'm heel erg...
Regenboog brug
Er is een plaats in de hemel die Regenboogbrug heet.
Als een dier waar je veel van houdt doodgaat,
dan gaat dat dier naar de Regenboogbrug.
Daar zijn uitgestrekte weiden en heuvels voor onze lieve vrienden,
zodat ze met elkaar kunnen rennen en spelen.
Er is genoeg eten, water en zonneschijn
en onze vrienden voelen zich daar warm en prettig.
Alle oude en zieke dieren worden daar weer jong en beter.
Alle dieren die gewond of verminkt waren, worden weer sterk en gezond,
precies zoals wij ze herinneren in onze dromen.
De dieren zijn gelukkig en tevreden, er is echter een klein ding:
Ze vinden het jammer dat ze hun baasje of bazinnetje
achter hebben moeten laten.
Ze rennen en spelen met elkaar,
maar dan komt de dag dat er eentje plotseling stopt met spelen
en in de verte tuurt.
Zijn ogen beginnen te stralen, hij begint te trillen van opwinding.
Plotseling verlaat hij de groep,
rent over het groene gras, sneller en sneller.
Hij heeft je gezien en als jij en je lieveling elkaar eindelijk treffen,
houden jullie elkaar stevig vast, bij deze vreugdevolle hereniging.
Om nooit meer uit elkaar te gaan.
De vrolijke kussen overstelpen je gezicht,
je handen aaien zijn liefdevolle kop
en je kijkt weer in die trouwe ogen, die je zolang niet hebt gezien,
maar die altijd in je hart zijn gebleven.
Er is een plaats in de hemel die Regenboogbrug heet.
Als een dier waar je veel van houdt doodgaat,
dan gaat dat dier naar de Regenboogbrug.
Daar zijn uitgestrekte weiden en heuvels voor onze lieve vrienden,
zodat ze met elkaar kunnen rennen en spelen.
Er is genoeg eten, water en zonneschijn
en onze vrienden voelen zich daar warm en prettig.
Alle oude en zieke dieren worden daar weer jong en beter.
Alle dieren die gewond of verminkt waren, worden weer sterk en gezond,
precies zoals wij ze herinneren in onze dromen.
De dieren zijn gelukkig en tevreden, er is echter een klein ding:
Ze vinden het jammer dat ze hun baasje of bazinnetje
achter hebben moeten laten.
Ze rennen en spelen met elkaar,
maar dan komt de dag dat er eentje plotseling stopt met spelen
en in de verte tuurt.
Zijn ogen beginnen te stralen, hij begint te trillen van opwinding.
Plotseling verlaat hij de groep,
rent over het groene gras, sneller en sneller.
Hij heeft je gezien en als jij en je lieveling elkaar eindelijk treffen,
houden jullie elkaar stevig vast, bij deze vreugdevolle hereniging.
Om nooit meer uit elkaar te gaan.
De vrolijke kussen overstelpen je gezicht,
je handen aaien zijn liefdevolle kop
en je kijkt weer in die trouwe ogen, die je zolang niet hebt gezien,
maar die altijd in je hart zijn gebleven.
En dan gaan jullie samen over de Regenboogbrug...
Ach jeetje, niet leuk, maar heel moedig ! rust zacht "Pom" !! In ieder geval veel sterkte, sheppeke
BeantwoordenVerwijderenTja, ook dát kan er bij horen als je huisdieren hebt...
VerwijderenIn dit soort situaties is het het laatste wat je voor hen kunt doen :-(
Inderdaad, ook al is het moeilijk, zeker in het begin, het verdriet slijt wel, maar de herinneringen blijven. groetjes, sheppeke
BeantwoordenVerwijderenHélemaal waar... de scherpe kantjes slijten er af en het krijgt een apart plaatsje in je hart. Met 23 jaar caafjes houden is dat hier al vaker gebeurd en dan weet je wel hoe het werkt.
VerwijderenVoor mij persoonlijk is ook de keuze maken tot laten inslapen een lastige... zélfs als je rationeel weet dat er geen alternatieven zijn. Stiekem hoop ik altijd dat - áls het moment daar is - ze zelf "de keuze maken" en op eigen kracht de regenboogbrug oversteken... *bloos*